Het was met het doel om animaties te maken dat ik in 1997 naar de kunstacademie ging. Tekenen is, naast dieren en natuur, van jongs af aan altijd één van mijn grootste passies geweest. Dat ik twee jaar later de kunstacademie zou verlaten en uiteindelijk carrière zou maken als rechercheur bij de politie had ik toen niet kunnen bedenken.
Toch heb ik nooit zonder creatieve bezigheid gekund en heb ik altijd heel dicht bij de natuur gestaan. Ik heb dan ook in de uren die ik over had naast mijn werk en gezinsleven veel tijd en energie gestoken in allerlei ideeën en projecten. Zo ben ik in 2017 met keramiek begonnen, toen ik mijn eigen walnotenolie ging persen. Het leek me een gaaf idee om zelf flesjes te maken voor de olie. In 2018 richtte ik mijn éénmansbedrijf ‘Hogebosch’ op.
Wegens de watervaste eigenschappen stapte ik al gauw over van aardewerk naar steengoed, naar gietklei en het gebruik van mallen. Door zelf mallen te maken behoud ik de vrijheid om mijn eigen ontwerpen te creëren maar ook om een efficiënt productieproces op te zetten. Van walnotenolie stapte ik vervolgens over op honing (imkerij) en kort daarop begon ik de eerste vazen te ontwerpen.
Één van de mooiste eigenschappen van keramiek, en dan met name steengoed, vind ik de duurzaamheid ervan. Ik vind het een mooi idee dat de vazen die ik maak er nog heel lang zullen zijn als ik er zelf niet meer ben. Misschien dat ik daarom ook streef naar simpele, tijdloze vormen die nog lang hun charme kunnen behouden.
